Apollo 2025 - II

Ἐκεῖ ποὺ στέκεσαι δὲν μοῦ μιλᾶς, καὶ ὅμως φωνάζεις. Ἔνα φῶς γλιστρᾷ στὸ στέρνο σου καὶ δεῖχνει ρωγμὲς ποὺ μοιάζουν μὲ ἱστορία. Τὸ πρόσωπό σου σὰν ἀγάλμα ποὺ ξέχασε νὰ γυρίσει στὴ βάση του. Οὔτε ὄνειρο εἶσαι, οὔτε ἀκριβῶς παρόν. Μονάχα ἕνα βλέμμα ποὺ ἔμεινε πίσω ἀπὸ τὴ λέξη

Where you stand

you do not speak to me, and yet you shout.

A light slips across your chest

revealing cracks that resemble history.

Your face like a statue

that forgot to return to its base.

You are neither a dream,

nor exactly present.

Only a gaze

left behind the word.